De zegeningen van het Nederlandse poldermodel roepen bij niet-Nederlanders altijd een combinatie op van jaloezie en ongeloof. Een land waar de schaarse stakingen vooral de sfeer uitstralen van schoolreisjes en werknemers constructief meedenken over aanstaande ontslagrondes, dat gaat menig verstand te boven. Niet alleen onze Amerikaanse studenten kunnen hun oren niet geloven, maar ook Jeanne uit Parijs denkt aan Air France en zit hoofdschuddend te luisteren naar het verhaal over de Nederlandse arbeidsverhoudingen. Hoe werkt dat daar toch?
Yurp
“Yurp.” Zo mogen sommige Amerikanen, veelal niet woonachtig in de grote stad, graag verwijzen naar Europa. Het klinkt als een oprisping, en dat is geen toeval. Europeanen zijn lui en verwend; ze redden het niet zonder regelmatige Amerikaanse hulp. Kortom: Yurp.
Helaas is Nederland iets kleiner dan China
De Queen Wilhelmina Chair, gevestigd aan de geschiedenisfaculteit van Columbia University, is een initiatief van de Nederlandse Taalunie. Elk jaar kan een Nederlandse hoogleraar er op plaatsnemen en een semester in New York doorbrengen om daar de lof te zingen van het land van herkomst. Meestal zijn dat, niet verrassend, historici – of in ieder geval alfa’s. Maar dit jaar wordt deze leerstoel, met zijn onweerstaanbaar chique naam, gedeeld door Paul Schnabel en mijzelf, een gamma en een verdwaalde bèta.
- « Previous Page
- 1
- …
- 15
- 16
- 17